De Groene Horizon vertelt het verhaal over vijftig jaar bouwen aan het groene landschap van oostelijk en zuidelijk Flevoland. Voor het boek interviewde ik een aantal markante Flevolanders over ‘hun’ landschap.
In 1918 kwam de Zuiderzeewet tot stand, waarmee de start werd gegeven voor de drooglegging en de aanleg van de IJsselmeerpolders. De polders brachten niet alleen nieuw land, er werd ook een geheel nieuw landschap gerealiseerd dat vandaag de dag tot volle wasdom is gekomen. Het water van de Zuiderzee heeft definitief plaatsgemaakt voor de groene horizon van de polder. De realisatie van de Flevopolder was van belang voor heel Nederland. Daarom nam het Rijk het voortouw bij de inrichting van de polder. Vooral de schaal van het Zuiderzeeproject en de lange adem van de overheidsplanning die dit mogelijk maakte dwingen nog steeds bewondering af, tot ver buiten onze landsgrenzen.
Maakbaarheid en onvoorspelbaarheid
Dit boek beschrijft de aanleg en ontwikkelingsgeschiedenis van het groene landschap van de Flevopolder: Oostelijk en Zuidelijk Flevoland. Het is een verhaal van steeds veranderende idealen, van een werkelijkheid die soms weerbarstiger was dan verwacht, een verhaal van maakbaarheid en onvoorspelbaarheid, van visie en aanpassingsvermogen. Het boek is een initiatief van Staatsbosbeheer en de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed.